De eerste week van december zit er op. Zo’n week die eigenlijk bestond uit de dagelijkse dingen doen en waarin ik niet heel veel afspraken had staan. Ik deed wat ik moest doen. Vroeger had ik dit misschien wel een saaie week gevonden maar het was een super goede week. Een week waar ik heel erg blij van werd. Waarom ik blij werd? Dat lezen jullie vandaag in mijn foto dagboek van week 48.

Maandag 28 november ’16

Het is revalidatie maandag! Vandaag komt er een fotograaf om foto’s te nemen voor de website van Heliomare tijdens onze groepstherapie en ik besluit dat ik voor deze keer dan maar niet in sportkleding er heen ga. Ik moet er nu zelf een beetje om lachen want eigenlijk sloeg het nergens op .. hahaha. Het is onwijs koud als ik buiten kom (en nu mijn autoklok staat niet goed, die staat nog op zomertijd :-p). We beginnen de ochtend met groepstherapie en gaan aan de slag met “onze waarden”. De waarden die je belangrijk vindt in het leven en waar je graag naar wilt leven. Dat is nog best even puzzelen want we hebben allemaal een hele grote stapel die we belangrijk vinden. Maar het is wel een hele waardevolle sessie vind ik zelf omdat het weer een stukje inzicht en bewustwording geeft. In de middag gaan we naar de sporthal en doen een aantal van die spelletjes die je vroeger met gym deed en ik vind het heerlijk. Een beetje trefballen en ring hockey doen mij opleven en ik verlaat het pand weer met een grote glimlach omdat ik mij weer besef hoe erg ik sporten heb gemist de afgelopen maanden en hoe belangrijk het voor mij is. Uitgeput ga ik lekker op de bank bij mijn ouders liggen en wordt de zondag traditie (die ik miste door de migraine op zondag) een maandag traditie en geniet optimaal van de kookkunsten van mijn vader.

Dinsdag 29 november ’16

Workday! Altijd wat meer moeite met opstarten na een dag revalidatie. Waar ik normaal altijd door dit soort trajecten heen fietste met een “ik doe het wel even”, merk ik wel dat dit echt een heel intensief traject is wat veel met je doet. Iets waar ik heel erg blij mee ben ondanks dat het soms best eng is wat er allemaal met je gebeurt. Uiteraard sta ik weer in een file zonder reden. Sinds een paar weken is dit ongeveer elke dag het geval. Hopelijk iets wat snel gaat veranderen als de Velsertunnel weer open is. Een lekker dagje werken dus ik ben weer in mijn hum. Ik ben bezig met een paar mooie orders en ik word daar dus echt intens blij van als ze gaan vallen. I know .. ik ben een streber maar ik vind het gewoon cool als ik een mooie deal kan sluiten. Na het werk, ga ik even liggen want een streber zijn kost ook heel veel energie  ;-). De rest van de avond doe ik lekker rustig aan, werk een beetje aan de website en lees een boek.

Woensdag 30 november ’16

Another day at work. De komende weken gaan hopelijk ontzettend druk worden op het werk en dat zijn dus echt de weken waar ik heel blij van word. Lekker de hele dag bezig zijn, organiseren, veel gesprekken met klanten en vooral heel veel verkopen. Laat mij maar mijn ding doen en ik ben in mijn element. Ik heb vandaag een hele goede dag en daar word ik nog veel blijer van. Ik voel mij goed, ik heb energie en dat voel ik door mijn hele lichaam. Na het werk kan ik nog wat boodschappen doen en dit keer ben ik goed voorbereid. Braaf een briefje voor de Action waardoor ik snel en zonder extra’s al heel snel buiten sta (jaaaaaa .. zonder extra’s jongens! I did it!). Dit keer neem ik braaf een karretje bij de Albert Heijn want ondanks dat ik mij goed voel, heb ik wel pijn en het fiasco van de vorige keer wil ik voorkomen dit keer. Op mijn gemak, doe ik boodschappen. Ook al ben ik een uur bezig, het helpt ontzettend en ik ga met een grote glimlach de Albert Heijn uit want dit was zo’n goede ervaring. En een bevestiging dat de revalidatie wat in werking heeft gezet. Thuis pak ik alles rustig uit, maak meteen wat te eten en ga lekker rustig de avond door. Ik werk aan mijn huiswerk voor revalidatie en doe vooral heel rustig aan.

Donderdag 1 december ’16

Het is de laatste dag van de eerste fase van revalidatie. Vandaag sluiten we de groepsfase af en vanaf volgende week gaat iedereen in zijn eigen individuele traject verder. We zien elkaar nog wel 1x per week als groep maar de rest is dus je eigen traject. Sinterklaas is ook langs geweest bij Heliomare. Ik start de dag met een coaching sessie. We evalueren de stand van zaken en een aantal zaken waar ik mee zit. Mijn coach merkt dat ik heel erg gespannen zit op de stoel en de rest van de sessie gaat het over spierspanning en wat de spanning voor effect heeft op je lichaam maar ook leven. Een ontzettend leerzame sessie. Daarna ga ik meteen naar de groepstherapie. Iedereen is een beetje melig en de groepstherapie wordt dan ook een hele hysterische gebeurtenis. Een sessie die draait om doelen voor na de revalidatie, hoe je die gaat bereiken en wat de dingen zijn die je belemmeren en tegenhouden. Een van mijn groepsgenoten heeft zelf gemaakte bonbons mee en die worden goed ontvangen. De meligheid houdt aan en zet door in de bewegingssessie van die middag. We doen een soort Mistermind en daarna nog een yoga sessie. Ik ga even snel Beverwijk in voor wat sinterklaas cadeautjes maar het is mij te druk en ik ben blij als ik weer in mijn auto zit. Ik schuif lekker bij mijn ouders aan voor het avondeten. Thuis ligt een leuk pakketje van Sweetest Design te wachten (later hier meer over) en ga ik aan de slag met het inpakken van de sinterklaas pakjes.

Vrijdag 2 december ’16

Work, work, work .. heb er weer zin in. Ik ga eerst even langs de Bruna om wat pakketjes weg te brengen. Het is alleen echt bagger weer. Geef mij maar gewoon kou en een zonnetje. Daar word ik echt blij van en mijn lichaam ook. Ik voel mij weer goed en werk dus ook lekker. De dag sluit ik af met een gesprek bij de bedrijfsarts in Haarlem om te evalueren hoe het nu gaat en waar ik nu sta. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik een bedrijfsarts heb die begrijpt wat Fibromyalgie inhoudt en dus ook snapt waar ik tegenaan loop. Ik heb namelijk ontzettend veel horror verhalen gehoord van artsen die er heel anders in staan. Ik prijs mijzelf echt gelukkig met deze bedrijfsarts. We hebben een positief gesprek en maken een plan de campagne voor de komende weken. Daarna ga ik lekker naar huis, maak snel wat te eten klaar en plof op de bank met Roy Donders. Rest van de avond lees ik uiteraard weer ;-).

Zaterdag 3 december ’16

Ik ben vroeg wakker en merk dat mijn energie deze week elke dag een beetje toeneemt. Normaal gesproken zou ik het hysterisch van de daken schreeuwen maar ik weet inmiddels dat het morgen ook zo weer anders kan zijn. Ik besluit mijn zaterdagmorgen anders aan te pakken dan ik normaal zou doen. Ik ontbijt lekker aan mijn eettafel, rommel wat in huis en aangezien het super mooi weer is, ga ik een wandeling door de duinen maken. Heerlijk in de vroege ochtend als het nog hartstikke stil is en er niet zoveel mensen rondlopen. Ergens ook weer een beetje eng want wat als ik pijn onderweg krijg en ik kan niet terug? Die vraag gaat wel door mijn hoofd maar ik besluit het los te laten en ervoor te gaan. Het wordt een heerlijke wandeling en ja, ik heb pijn en ben moe maar ik voel mij zo immens goed. Het geeft ook energie om op deze manier de dag te beginnen. Een van de key points van de revalidatie is “in beweging komen”, letterlijk en figuurlijk. Dat is wat ik vanochtend dan ook heb gedaan en ik begin de zaterdag heel anders dan ik normaal doe en dat geeft echt een heel goed gevoel. Barbara en ik hadden heel veel plannen voor vandaag maar Bar voelt zich niet lekker en ik zit ook aan mijn max dus we gaan lekker relaxen, bijkletsen en lunchen. Prima zaterdagmiddag. Thuis ga ik verder in mijn boek, hang lekker op de bank en kijk “Als de dijken breken” (uiteraard). Een perfecte zaterdag.

Zondag 4 december ’16

Ik word na een goede nacht uitgerust wakker. Normaal gesproken zou ik de hele zondagochtend in bed blijven liggen maar vandaag ga ik er eigenlijk meteen uit en ga in de woonkamer de zondagochtend beginnen. Het liefst zou ik gaan wandelen want het is mooi en lekker koud maar morgen ga ik ook wandelen bij Heliomare en mijn over enthousiasme op momenten dat ik mij goed voel, is mijn grote valkuil dus ik ga lekker in huis rommelen, ontbijten, lezen, studeren, de vlog van Sanny Verhoeven kijken, werken aan mijn December Daily art journal (ik ben zo blij met mijn washi tape dat ik bij de Xenos vond) en aan mijn blog werken. En ik voel mij er goed door, ook al doorbreek ik mijn vaste patronen (wat ook nog best spannend is want dat geeft ook weer onrust). Gewoon een relaxte zondag die ik uiteraard afsluit met een traditioneel familie dinner bij mijn ouders.

Het was een “gewone” week maar wel een week waar ik echt heel veel goede momenten had en waar ik heel blij van werd. Niet alleen door de goede momenten maar ook doordat ik merk dat de revalidatie echt wat teweeg aan het brengen is en er dingen aan het veranderen zijn. Niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk. En dan ben ik nog maar net drie weken bezig. Ik heb er het volste vertrouwen in dat de komende weken de stijgende lijn gaan laten doorzetten.

Hoe was jullie week? Waar zijn jullie op dit moment allemaal mee bezig?

Take care!

xoxo

Follow my blog with Bloglovin