Selecteer een pagina

ontdek-je-plekje-3

Mensen die mij volgen op Instagram of Facebook zijn er reeds mee bekend, en wie weet, wie weet zijn zij er inmiddels ook een beetje immuun voor geworden. Er kan bijna geen dag voorbij gaan of ik plaats er wel een foto op. Foto’s van mijn wereld en vanuit mijn oogpunt. In principe van elke plaats die ik bezoek, maar momenteel in het bijzonder van de wereld in een straal van een kilometer om mijn thuis heen.

Geen geld, wel tijd

ontdek-je-plekje-4

Door omstandigheden heb ik op dit moment wel tijd, weinig budget, en af en toe een hoofd dat weer even tot de orde geroepen moet worden. Wat kan ik op zo’n moment beter doen dan de deur uit gaan waar de wind zorgt dat ik uiteindelijk weer weet naar welke stem ik echt moet luisteren?

Ik vind rust in mijn zwerftochtjes langs het Spaarne, of als ik door een wirwar van historische straatjes uiteindelijk mijn weg weer naar huis vind. En dat alles leg ik vast. Soms gewapend met mijn oude vertrouwde camera, maar vaak ook enkel met mijn telefoon.

De wolken zijn van mij

ontdek-je-plekje-haarlem1

Ik heb in de afgelopen jaren op vijf verschillende adressen gewoond, variërend van een eengezinswoning tot zolderkamer tot het inwonen bij een gezin in Zandvoort. Een opoffering die gemaakt moest worden, niets meer en niets minder, maar altijd moest ik de lucht kunnen zien, anders voelde ik me opgesloten. De lucht, de wolken geven mij de vrijheid om in te kunnen ademen. Vaak zit ik in het raamkozijn toe te kijken hoe de maan verschijnt, of kijk ik toe hoe het einde van een dag de wolken kleurt terwijl ik over de daken het centrum van Haarlem heen staar. Het leven tikt voorbij, maar bewust elk begin en elk einde van een dag observeren zorgt dat ik een besef van tijd behoud.

Mijn kleine realisatie momentje dat de tijd voorbij strijkt, maar ook dat ik een dag geleefd heb.

ontdek-je-plekje-haarlem-2

 

Ook in het volle, drukke centrum met zijn nauwe straatjes voel ik mij soms opgesloten, alsof een verstikkende benauwdheid blijft hangen tussen de gebouwen en de geluiden mijn gedachten overnemen. En dan kijk ik naar de lucht, naar de wolken, en vind daarin mijn vrijheid.

Ik eis ze op, het maakt mij vrij,

de lucht, de wolken, ze zijn van mij…

Elke dag zal ik een foto plaatsen, waar ik ook ben en is dit niet het geval?Dan heb ik die dag mijn eigen stem niet kunnen vinden.

Kijk jij altijd bewust naar je directe omgeving? Ik heb altijd een oog gehad voor details, ik denk in plaatjes, maar vaak genoeg accepteerde ik mijn omgeving ook gewoon voor wat het was en liep niets ziend naar mijn bestemming. In mijn eigen gedachten-wereld met gesloten ogen. Open je ogen! Observeer je omgeving! Deze is het waard, en dat observeren, … dat kun je leren. Kijk gewoon iets langer, en iets verder dan dat je doorgaans zou doen.

Veel liefs, Bar

Follow my blog with Bloglovin