Selecteer een pagina

Lieve Bar,

Ik las je brief tijdens mijn vakantie op Tenerife. Een nostalgisch gevoel overviel mij meteen. Als klein meisje ging ik tijdens de voorjaarsvakantie altijd met mijn moeder en oma op vakantie naar een van de Canarische Eilanden of Mallorca. Ik zat al in een trip down memory lane en dan lees ik ook nog eens jouw brief over jouw oma. Ik moest gelijk aan mijn eigen oma denken en alle reizen die ik met haar heb mogen maken. Als klein meisje was ik al gezegend met een rugzak vol mooie reizen dankzij mijn ouders en regelmatig was mijn oma er ook bij. Reizen waaraan ik goede herinneringen heb en afgelopen week hebben mijn moeder en ik dan ook regelmatig herinneringen hieraan opgehaald. Leuke maar ook de keer dat ik van een zwembad trap naar beneden gleed en de hele vakantie rondliep met een blauw been of de keer dat ik als klein meisje mijn vinger in een watermeloen drukte en mijn oma na een hoop ruzie hem uiteindelijk moest kopen. Die zijn natuurlijk onvergetelijke herinneringen.

20170619_170301

Maar goed, daar ging je brief niet over. Na het lezen van je brief, realiseerde ik mij dat ik er eigenlijk nooit bij stil heb gestaan hoe het voor mijn oma moest zijn om na ruim 40 jaar huwelijk er ineens alleen voor te staan. Ik heb haar nooit gevraagd hoe ze het vond om alleen thuis te komen of alleen te eten of hoe ze het vond om ineens te leven zonder mijn opa. Er is eigenlijk nooit meer een man in haar leven gekomen en misschien is dat op latere leeftijd anders dan op onze leeftijd, maar ik realiseer mij meer dan ooit dat ik haar eigenlijk nooit heb gevraagd hoe dit voor haar voelde. Het lijkt mij namelijk verschrikkelijk om na zoveel jaar met 1 persoon er ineens helemaal alleen voor te staan en alles alleen te moeten doen. Nu was mijn oma tot op late leeftijd nog ontzettend actief en was het niet zo dat zij achter de geraniums zat weg te kwijnen maar toch vraag ik mij nu wel af hoe zij het alleen zijn heeft beleefd.

77780f0ac6740c751bebf525ca27a24b

Ik vind er namelijk helemaal niets aan als ik in een leeg huis thuis kom na een leuke dag of  lange werkdag. Ik vind alleen eten niet leuk. Ik vind een heleboel dingen alleen niet leuk. Maar zoals jij ook schrijft, je moet eerst jezelf leuk vinden en oké zijn met jezelf voordat je aan een nieuw hoofdstuk kunt beginnen. Het begint namelijk allemaal bij jou. Je kan niet een ander lief hebben, als je jezelf niet lief hebt. That’s the point en soms vergeten mensen dat wel eens. Ik ook. Ik vul mijn leven liever met heel veel leuke dingen en mensen en plan mijn agenda zo vol mogelijk. Misschien lijk ik daarin best een beetje op mijn oma. Ik wil alles uit het leven halen maar vergeet soms dat je daarin ook je rust momenten en momenten met jezelf nodig hebt.

Nu geloof ik zelf niet meer zo in sprookjes maar ik ben wel op een punt dat ik nu kies voor mijzelf en om mijzelf eerst goed op de rit te krijgen. Ik heb natuurlijk het nodige mee gemaakt de afgelopen jaren en dat is mij niet in de koude kleren gaan zitten. Van elke ervaring heb ik geleerd en alles wat ik geleerd heb, neem ik weer mee in dit proces. Het is niet zo dat ik mijn ogen sluit voor wat er om mij heen gebeurt maar mijn blik is nu wel eerst naar binnen gericht. Misschien komt het wel door de maanden revalidatie waarin ik een hoop nieuwe dingen over mijzelf leerde en de manier waarop ik in het leven sta. Ken je dat liedje van Aaliyah – Try again waarin ze zingt “dust yourself off and try again“, dat is hoe ik in het leven stond. Er gebeurde iets, ik viel even en ik stond alweer snel op om door te gaan. Ik ging continue over mijn grenzen heen en je weet hoe het verhaal uiteindelijk eindigde. Dat wil ik niet meer en daarom kies ik nu voor mijzelf.

Maar mocht die prins op het witte paard dan wel ineens besluiten om langs te komen, het is namelijk niet zo dat ik mijn ogen heb gesloten, dan zou ik toch eerder gaan voor die halfgod uit Vaiana. Dus dat paard wordt dan een surfplank of een boot. Best handig aangezien ik aan zee woon ;-). Tot die tijd, ga ik lekker aan mijzelf werken en zorgen dat ik mijn ideale leven op de rit krijg. De eerste stappen zijn in het eerste half jaar van 2017 gezet en de transformatie is onderweg. Ik vertrouw er dan ook op dat het uiteindelijk allemaal goed gaat komen. Voor ons allebei. We are on our way and it will end happily ever after!

Take care!

xoxo

Follow my blog with Bloglovin